Op maandag 28 juli zijn we vertrokken voor een rondje Zweden met onze dochters van 4 en 6 in onze bus met aanhanger.
In eerste instantie hadden we bedacht om richting Oostenrijk te rijden, maar de weersvoorspellingen hebben ons doen besluiten om toch op het laatste moment de boot naar Zweden te boeken. Achteraf gezien zeker geen spijt van gehad, het was de eerste 1,5 week rond de 30 graden en daarna zakte het naar net onder de 25 graden, niet verkeerd voor Zweden dus!
Omdat we zo laat waren met het boeken van de boot konden we maandagavond niet over, dus zijn we op ons gemak naar Noord-Duitsland gereden en daar een camping opgezocht. Deze camping was een beetje rommelig qua opzet, maar wij stonden prachtig op een leeg trekkersveld aan een meer.
De volgende dag lekker nog gespeeld en gehangen bij het meertje en ’s middags op ons gemak richting Kiel waar we met de Stenaline over gingen steken naar Göteborg. Op de boot stonden we naast een enorme Amerikaanse schoolbus ingericht als camper. Je vraagt je echt af op welke campings je welkom bent met zo’n ding!
Op woensdagochtend kwamen we aan in Zweden. We zijn vanaf Göteborg zo’n 250km noordelijker gereden naar het plaatsje Rada, waar een camping aan een meer zit wat door Nederlandse eigenaren gerund wordt. Hun zoon is helemaal gek van luchtgekoelde Volkswagens, dus dat was meteen gezellig! Onderweg heeft er nog een 15km een Zweedse T1 achter ons aan gereden.
De dagen dat we daar gestaan hebben, hebben we doorgebracht met de omgeving verkennen, luieren aan het strandje, beversafari (geen bever gezien) en BBQen. We kregen nog bezoek van vrienden van ons die met hun T5 door Zweden en Noorwegen aan het trekken waren. Bij vertrek waren die twee bussen achter elkaar wel een bezienswaardigheid.
Vanuit Rada zijn we doorgereden naar Nora, iets oostelijker. Dit is een prachtig plaatsje met allemaal houten huisjes en het oudste station van Zweden, nu in gebruik als station voor de stoom- en diesellocomotieven die hier vanuit het museum heen en weer rijden.
Bij aankomst op de camping koppel ik de aanhanger af en voel speling op de kogel van de trekhaak. Bij nader onderzoek blijft dat één van de twee bouten waamee de kogel aan de trekhaak vastzit losgetrild is. Even goed vastgezet en de rest van de vakantie geen gedoe meer mee gehad. Soms moet je een beetje geluk hebben!
In Nora hadden we een Stuga gehuurd, aan de ene kant omdat er flink onweer voorspeld werd, aan de andere kant omdat we graag met de bus naar Örebro wilden, een half uurtje rijden vanaf de camping. Uiteindelijk is het onweer alleen ’s nachts geweest en was het overdag ook gewoon heet, zodat we ook hier lekker aan het strandje hebben gelegen.
In Örebro is Wadkoping, een gratis openluchtmuseum, en het naastgelegen stadspark een aanrader.
Vanuit Nora rijden we na een paar dagen naar Mariannelund, vlakbij de plaats Vimmerby. Ook weer een prachtige camping van Nederlandse eigenaren met een meertje ernaast. Vanuit deze camping is het een klein stukje rijden naar Vimmerby, waar het Astrid Lindgren park is.Dit park is helemaal in het thema van de figuren uit de boeken van Astrid Lidgren zoals Pippi Langkous, Ronja de roversdochter en Emiel van de Hazelhoeve. Ondanks dat alles in het Zweeds is, is het voor onze kinderen prima te volgen.
Ook wandelen we vanaf de camping nog naar Runkesten, de grootste “wiebelende steen” van Europa, verstopt in de bossen.
De volgende stop is op Hatteboda Vildmarkscamping, een wilderniscamping zonder stroom. Een prachtige natuurlijke omgeving. Vanaf de provinciale weg rijd je 5 km over een onverhard pad, dan rijd je onder een toegangspoort door en denk je dat je er bent. Nee dus, je moet nog 1,5 km doorrijden naar de receptie om je in te schrijven. Er is een deel van de camping vlakbij de receptie, maar wij stonden op het gedeelte ongeveer 600 meter verderop in het bos. Je moet hier zelf je hout zagen en kloven voor oa. de sauna of een kampvuur. Als je wilt douchen moet je ’s ochtends water pompen in een zak en deze in de zon leggen, als je geluk hebt kan je ’s avonds dan “warm” douchen.
De laatste camping waar we gestaan hebben lag helemaal in het zuiden van Zweden aan het strand, in het plaatsje Löderup. Het is nog steeds zonnig, met een beetje wind, dus ideaal vliegerweer. Vlakbij de camping heb je Ales Stenar, een soort Zweedse Stonehenge, 3500 jaar oud, in de vorm van een schip waarbij de voorste en de achterste stenen de zonnewende aangeven.
Vanuit Trelleborg hebben we met de nachtboot van TT line de overtocht gemaakt naar Travemünde. Goed te doen en de helft van de prijs van de Stena-overtocht.
Rechts onderin zie je nog net het dak van onze bus.
Op de terugweg in Duitsland komen we nog in een file terecht. Na de file gaan we even de parkeerplaats op voor ene sanitaire stop en wil de bus niet meer starten. Na wat gerommel en een subtiel klapje met de hamer komt er weer leven in de startmotor. Nog nooit eerder gehad, misschien door de warmte/file?
De facts van deze vakantie:
- 19 dagen
- 2.000 km (excl. bootovertocht)
- 0,5 liter olie
- ca. 200 liter benzine, dus 1 op 10 gereden
- 1x lampje vervangen
- 1x kogel van de trekhaak vastgezet
- 1x subtiel klapje op de startmotor
daar ben ik wel benieuwd naar. bijv koelen van je eten en bier enz.
