Happy
- Vlinder
- Luchtgekoeld
- Berichten: 1095
- Lid geworden op: zo mei 21, 2006 15:54 pm
- Bouwjaar Bus: 1973
- Locatie: Zwaag
Het is wel heel leuk allemaal. Het voortraject is ook bijzonder.
Je koopt een auto, weet dat ze een paar plekjes heeft.
Een jaar later ga je er wat serieus over nadenken om d'r op te knappen en op een bepaald punt vertel je dat aan veel mensen, ook de T2 liefhebbers maar ook je familie en vrienden.
Je weet dan alleen nog niet door wie het gedaan moet worden, waar en wat er gedaan moet worden. Dan ga je langzamerhand een lijst aanleggen, een traject van maanden en de dingetjes stapelen zich op die moeten en die je wil. Veel onzekere momenten zitten er in zo'n proces.
Ondertussen denk je ook na door wie het gedaan moet worden en je hebt wat opties. Dan ga je bellen, mailen, praten en dan ga je wegstrepen.
Ieder denkmoment is een onzeker moment, je weet gewoon niet of je er goed aan doet met wat je besluit. Je weet alleen dat er wel wat veranderen moet aan je auto, want het proces van wat slecht is, roest en andere defecten is onomkeerbaar, dus er moet wat gebeuren.
En dan geef je je over aan de situatie die goed voelt en je hoopt dat het gaat worden zoals in je hoofd zit. Blijft onzeker......maar wel met goede hoop en een goede afloop denk je.
We hebben Happy in de handen van John laten glijden, met het vertrouwen dat het goed komt.
Er zijn veel mensen die net zoals wij hun auto mooier willen maken en bij ons ging het vrij makkelijk op financieel gebied.
En we zijn mensen, die als we iets willen doen dan bedoelen we ook goed, dus dat betekent rigoreus aanpakken, dus veel.
Vandaar ook het blok en de bak aanpakken.
Anders heb je straks een stralende auto die voor geen meter rijdt.
Geduld en meedenken rest ons de laatste maanden en foto's maken natuurlijk.
Veel te leuk allemaal, dus een fotoboek van het hele proces straks.
Ze is nu bijna 2 maanden al weer weg en ik mis haar enorm. Ik heb de laatste weken en daarna de dagen voor haar vertrek afzitten tellen en het maar niets gevonden dat ze weg moest.
We rijden nu een veel te kleine auto voor z'n zessen en ik stuur me het rambam in de Passat, maar het begint te wennen.
We wachten het volgende moment weer keurig af.........................
dat ze vanuit de straler weer bij John is.
En ik heb bij alles nog steeds een goed gevoel.
"Keep on going Dokter John !!!!!!"
Je koopt een auto, weet dat ze een paar plekjes heeft.
Een jaar later ga je er wat serieus over nadenken om d'r op te knappen en op een bepaald punt vertel je dat aan veel mensen, ook de T2 liefhebbers maar ook je familie en vrienden.
Je weet dan alleen nog niet door wie het gedaan moet worden, waar en wat er gedaan moet worden. Dan ga je langzamerhand een lijst aanleggen, een traject van maanden en de dingetjes stapelen zich op die moeten en die je wil. Veel onzekere momenten zitten er in zo'n proces.
Ondertussen denk je ook na door wie het gedaan moet worden en je hebt wat opties. Dan ga je bellen, mailen, praten en dan ga je wegstrepen.
Ieder denkmoment is een onzeker moment, je weet gewoon niet of je er goed aan doet met wat je besluit. Je weet alleen dat er wel wat veranderen moet aan je auto, want het proces van wat slecht is, roest en andere defecten is onomkeerbaar, dus er moet wat gebeuren.
En dan geef je je over aan de situatie die goed voelt en je hoopt dat het gaat worden zoals in je hoofd zit. Blijft onzeker......maar wel met goede hoop en een goede afloop denk je.
We hebben Happy in de handen van John laten glijden, met het vertrouwen dat het goed komt.
Er zijn veel mensen die net zoals wij hun auto mooier willen maken en bij ons ging het vrij makkelijk op financieel gebied.
En we zijn mensen, die als we iets willen doen dan bedoelen we ook goed, dus dat betekent rigoreus aanpakken, dus veel.
Vandaar ook het blok en de bak aanpakken.
Anders heb je straks een stralende auto die voor geen meter rijdt.
Geduld en meedenken rest ons de laatste maanden en foto's maken natuurlijk.
Veel te leuk allemaal, dus een fotoboek van het hele proces straks.
Ze is nu bijna 2 maanden al weer weg en ik mis haar enorm. Ik heb de laatste weken en daarna de dagen voor haar vertrek afzitten tellen en het maar niets gevonden dat ze weg moest.
We rijden nu een veel te kleine auto voor z'n zessen en ik stuur me het rambam in de Passat, maar het begint te wennen.
We wachten het volgende moment weer keurig af.........................
dat ze vanuit de straler weer bij John is.
En ik heb bij alles nog steeds een goed gevoel.
"Keep on going Dokter John !!!!!!"
Happynez .......
- Baphi
- Luchtgekoeld
- Berichten: 7468
- Lid geworden op: di okt 10, 2006 6:53 am
- Bouwjaar Bus: 1969
- Locatie: heb ik ja!
Mooi verhaal, Vlinder! Ik snap het gevoel en de consequenties ook (in ieder geval een beetje...). We zijn ook in overweging om na het komende seizoen een grondige aanpak te laten doen. Of dat (financieel) haalbaar wordt gaan we maar eens rustig bekijken. Eerst maar eens afwachten hoe onze bus is als ie weer bij Sjef klaar is!Vlinder schreef:Het is wel heel leuk allemaal. Het voortraject is ook bijzonder.
Je koopt een auto, weet dat ze een paar plekjes heeft.
Een jaar later ga je er wat serieus over nadenken om d'r op te knappen en op een bepaald punt vertel je dat aan veel mensen, ook de T2 liefhebbers maar ook je familie en vrienden.
Je weet dan alleen nog niet door wie het gedaan moet worden, waar en wat er gedaan moet worden. Dan ga je langzamerhand een lijst aanleggen, een traject van maanden en de dingetjes stapelen zich op die moeten en die je wil. Veel onzekere momenten zitten er in zo'n proces.
Ondertussen denk je ook na door wie het gedaan moet worden en je hebt wat opties. Dan ga je bellen, mailen, praten en dan ga je wegstrepen.
Ieder denkmoment is een onzeker moment, je weet gewoon niet of je er goed aan doet met wat je besluit. Je weet alleen dat er wel wat veranderen moet aan je auto, want het proces van wat slecht is, roest en andere defecten is onomkeerbaar, dus er moet wat gebeuren.
En dan geef je je over aan de situatie die goed voelt en je hoopt dat het gaat worden zoals in je hoofd zit. Blijft onzeker......maar wel met goede hoop en een goede afloop denk je.
We hebben Happy in de handen van John laten glijden, met het vertrouwen dat het goed komt.
Er zijn veel mensen die net zoals wij hun auto mooier willen maken en bij ons ging het vrij makkelijk op financieel gebied.
En we zijn mensen, die als we iets willen doen dan bedoelen we ook goed, dus dat betekent rigoreus aanpakken, dus veel.
Vandaar ook het blok en de bak aanpakken.
Anders heb je straks een stralende auto die voor geen meter rijdt.
Geduld en meedenken rest ons de laatste maanden en foto's maken natuurlijk.
Veel te leuk allemaal, dus een fotoboek van het hele proces straks.
Ze is nu bijna 2 maanden al weer weg en ik mis haar enorm. Ik heb de laatste weken en daarna de dagen voor haar vertrek afzitten tellen en het maar niets gevonden dat ze weg moest.
We rijden nu een veel te kleine auto voor z'n zessen en ik stuur me het rambam in de Passat, maar het begint te wennen.
We wachten het volgende moment weer keurig af.........................
dat ze vanuit de straler weer bij John is.
En ik heb bij alles nog steeds een goed gevoel.
"Keep on going Dokter John !!!!!!"
Bas
PS Heeft die Passat geen stuurbekrachtiging???
Liever A-kwaliteit dan B-kwaliteit... als het maar T2 is :)
- Briebelbus
- Luchtgekoeld
- Berichten: 10114
- Lid geworden op: ma mar 26, 2007 16:42 pm
- Bouwjaar Bus: 1977
- Locatie: Home is where I park it
- Contacteer:
ik denk dat elke stap in een traject waar je enorm mee bezig bent grote twijfels met zich meebrengt.
Wat dacht je van de stap om:
1. een relatie met iemand te beginnen
2. samen een huis kopen
3. kinderen krijgen
4. ander werk zoeken?
alles heeft zijn zekerheden en onzekerheden. Denk dat het toch wel de zin van het leven is.
voor de rest vind ik het natuurlijk een intressant project om te volgen, vooral omdat ik vond dat jullie bus er stukken beter uitzag dan de mijne.
greetz
Marcel
Wat dacht je van de stap om:
1. een relatie met iemand te beginnen
2. samen een huis kopen
3. kinderen krijgen
4. ander werk zoeken?
alles heeft zijn zekerheden en onzekerheden. Denk dat het toch wel de zin van het leven is.
voor de rest vind ik het natuurlijk een intressant project om te volgen, vooral omdat ik vond dat jullie bus er stukken beter uitzag dan de mijne.
greetz
Marcel
| O""""O | www.Briebelbus.nl | O""""O |
- La Tortuga
- Gevorderde
- Berichten: 915
- Lid geworden op: ma mei 29, 2006 12:19 pm
- Bouwjaar Bus: 1979
- Locatie: Hoorn