Monsieur "Georges" Et Manger
Geplaatst: vr mei 11, 2007 22:25 pm
Op verzoek van airtime en lomax zal ik me even voorstellen.
In 2001 werd ik door Wolf uitgenodigd om mee te gaan naar de VW-Euro, Wolf had toen net zijn doka gekocht. Hier een dag rondgelopen begon mijn hart dat altijd een kever gewild heeft harder te kloppen, maar dan voor een bus. Ik besloot toen ook om bij de volgende VW-Euro waar ik heen zou gaan met mijn eigen bus te komen. Echter is dit nooit meer gelukt, helaas...
Na twee jaar over het net gespeurd te hebben, hebben we onze bus begin 2003 bij Gerard Kramer klassiekers gekocht.
Ik ben samen met Wolf naar een oldtimer show in friesland gegaan want daar zou de bus staan. Niet weetende wat ik gekocht had ben ik een voorschot gaan pinnen. Toen ik daar van terug kwam zei Gerard dat ik net op tijd was, want er waren nog 4 zeer geintereseerden.
De aanschaf
Een maand later zijn we samen met Wolf de bus gaan ophalen in Wolvega.
Dat jaar zijn we zonder ook maar iets aan de bus te doen naar Monza (ita) gereden. Later hoorde ik van mensen die een halve garage aan onderdelen mee namen, ik had niet eens mijn olie gecontroleerd!
Het jaar erna zijn we naar Noorwegen gegaan, wel wat beter voorbereid dan voorheen, ik heb een temperatuur meter ingebouwd om het blok in de gaten te kunnen houden.
We hebben toen 3 weken door de bergen en fjorden van Noorwegen gereden.
Het jaar daarna zijn we weer naar Italie geweest. Daphne is toen met de bus achter me aan gereden toen ik de Transalp challenge op de mountainbike reed. Een hele (gave) ervaring voor ons allebei.
Vorig jaar hebben we de bus verlaagd. Dit is gedaan door de spindels door SP te laten verbouwen. Ik had bij mijn pa gelukkig de ruimte en de tijd om mijn bus te laten staan, dit bleek achteraf nodig. Het verhaal is gelijk aan dat van surfpanel.
Met de hulp van Wolf en Patrick hebben we de nacht voor het opbouwen van Budel (daar zouden we helpen) de vooras eronder gezet, de volgende ochtend hebben we de achterkant naar beneden gebracht.
Ik stand als een klein kind te springen, van 'shit wat istie laag'. Het was de bedoeling dat hij hoger dan de bus van Wolf zou worden. Ehh, NOT. Dit kwam achteraf goed door de schokbrekers. pfff
Toen de bus toch op bokken stond heb ik de bumper en de velgen laten stralen en spuiten.
Afgelopen jaar zijn we weer naar het noorden geweest, na een heerlijke week in Zweden wilden we door naar Noorwegen, alleen daar waar we heen wilden waren modderstromen en stortbuien, dus zijn we maar weer richting huis gegaan.
In 2001 werd ik door Wolf uitgenodigd om mee te gaan naar de VW-Euro, Wolf had toen net zijn doka gekocht. Hier een dag rondgelopen begon mijn hart dat altijd een kever gewild heeft harder te kloppen, maar dan voor een bus. Ik besloot toen ook om bij de volgende VW-Euro waar ik heen zou gaan met mijn eigen bus te komen. Echter is dit nooit meer gelukt, helaas...
Na twee jaar over het net gespeurd te hebben, hebben we onze bus begin 2003 bij Gerard Kramer klassiekers gekocht.
Ik ben samen met Wolf naar een oldtimer show in friesland gegaan want daar zou de bus staan. Niet weetende wat ik gekocht had ben ik een voorschot gaan pinnen. Toen ik daar van terug kwam zei Gerard dat ik net op tijd was, want er waren nog 4 zeer geintereseerden.
De aanschaf
Een maand later zijn we samen met Wolf de bus gaan ophalen in Wolvega.
Dat jaar zijn we zonder ook maar iets aan de bus te doen naar Monza (ita) gereden. Later hoorde ik van mensen die een halve garage aan onderdelen mee namen, ik had niet eens mijn olie gecontroleerd!
Het jaar erna zijn we naar Noorwegen gegaan, wel wat beter voorbereid dan voorheen, ik heb een temperatuur meter ingebouwd om het blok in de gaten te kunnen houden.
We hebben toen 3 weken door de bergen en fjorden van Noorwegen gereden.
Het jaar daarna zijn we weer naar Italie geweest. Daphne is toen met de bus achter me aan gereden toen ik de Transalp challenge op de mountainbike reed. Een hele (gave) ervaring voor ons allebei.
Vorig jaar hebben we de bus verlaagd. Dit is gedaan door de spindels door SP te laten verbouwen. Ik had bij mijn pa gelukkig de ruimte en de tijd om mijn bus te laten staan, dit bleek achteraf nodig. Het verhaal is gelijk aan dat van surfpanel.
Met de hulp van Wolf en Patrick hebben we de nacht voor het opbouwen van Budel (daar zouden we helpen) de vooras eronder gezet, de volgende ochtend hebben we de achterkant naar beneden gebracht.
Ik stand als een klein kind te springen, van 'shit wat istie laag'. Het was de bedoeling dat hij hoger dan de bus van Wolf zou worden. Ehh, NOT. Dit kwam achteraf goed door de schokbrekers. pfff
Toen de bus toch op bokken stond heb ik de bumper en de velgen laten stralen en spuiten.
Afgelopen jaar zijn we weer naar het noorden geweest, na een heerlijke week in Zweden wilden we door naar Noorwegen, alleen daar waar we heen wilden waren modderstromen en stortbuien, dus zijn we maar weer richting huis gegaan.